Geciken "Okulun Başlaması" Yazısı

Biraz geç bir okulların açılma yazısı olacak bu. Ama ancak hislerimi kağıda dökebildim. İdare edin :D

Okullar da açıldı azizim. Ne olduğunu bile anlayamadan bitti tatil. Sıkıcı ama bir o kadar da keyifliydi hiçbir şey yapmamak. Zamanı boş geçirmek, bütün gün miskinlik etmek... 3 aylık tatilimin çoğu böyle geçti. Pişman mısın derseniz, "Hayır". Yine olsa yine yaparım hâkim bey.

Eh, bütün tatil tembellik edince okuldan hocanın verdiği ödevleri de yapmadım. Amaan, zaten kontrol de etmez, diye düşünmüştüm. Bu sene de aynı hocaya denk gelme olasılığım düşüktü zaten. Onun için çok bir tarafımda da değildi açıkçası. İlk derslerimize girerken, hepimiz bekledik. Acaba diye... Vee hocamız değişmemiş.
Ben dahil kimse ödevi ti'ye almamıştı. Ama hala umudumuz vardı. Aradan geçen 3 aydan sonra belki unutmuştur diye düşündük. Derste hiç bahsetmedi ödevden. Ders bitti. Tam sevinç çığlıkları atacaktık ki, ödevlerinizi perşembe istiyorum, dedi. Hepimiz apıştık kaldık. 2 kalın kitap, binlerce sayfa, on binlerce soru... Ve sadece 3 gün. Asla yetiştiremezdim. Kendimi yormaya da hiç gerek yoktu. Ben de vazgeçtim düşünmekten. Bu da olmayıversin dedim.

Okullar açıldığında beni sevindiren tek şey ise, sınıflar karma yapılsa bile, bizimkilerle aynı sınıfa düşmem. Çok sevindim. Ama aynı zamanda hiç haz etmediğimiz birkaç insan daha var. Bakalım, gerip bir sene olacak gibi...

Okul hiç değişmemiş. Nerede bıraktıysam herkes ve her şey orda.

Ek olarak yabancı bir çocuk geldi okula. Öğrenci değişimle gelmiştir büyük ihtimale. Çok şeker çocuk, anlatamam. Faceden ekledim tabii hemen. Ama maalesef ki sadece arkadaş olabilirim çünkü ilk gördün kuralına göre onu ilk gören Angelina'ydı. Yani şu dünyada tek hoşlandığım erkek türünden, yabancılardan, yana şansım yine dönmedi...